στη μνήμη του Θόδωρου Αγγελόπουλου που κυριολεκτικά έφυγε τόσο άδικα και άσχημα.

Είναι ένα ανέκδοτο ποίημά του γραμμένο το 1982 λίγο πριν από την

έναρξη συγγραφής του σεναρίου της ταινία «Ταξίδι στα Κύθηρα».

Ξεχάστε με στη θάλασσα

«Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία αλλά δεν μπορώ να κάνω το ταξίδι σας.

Είμαι επισκέπτης.

Το κάθε τι που αγγίζω με πονάει πραγματικά,

κι έπειτα δεν μου ανήκει.

Όλο και κάποιος βρίσκεται να πει "δικό μου είναι".

Εγώ δεν έχω τίποτε δικό μου είχα πει κάποτε με υπεροψία.

Τώρα καταλαβαίνω πως το τίποτε είναι τίποτε.

Ότι δεν έχω καν όνομα.

Και πρέπει να γυρεύω ένα κάθε τόσο.

Δώστε μου ένα μέρος να κοιτάω.

Ξεχάστε με στη θάλασσα.

Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία».