...

Συλλάβετε τον Σκύλο...Είναι ο εγκέφαλος.

Ο Σκύλος που δεν έχει χάσει κανένα Επεισόδιο από τις διαδηλώσεις για χρόνια

Υπήρξαν πολλές εξεγέρσεις και διαμαρτυρίες των εργαζομένων στην Αθήνα, Ελλάδα, ειδικά τα τελευταία χρόνια.
Ένα ενδιαφέρον πράγμα είναι ότι υπάρχει ένα σκυλί που εντοπίζεται σε αυτές τις Διαδηλώσεις από το 2008 έως σήμερα

12 Δεκεμβρίου. 2008

17 Δεκεμβρίου. 2008

18 του Δεκέμβρη. 2008

22η Δεκεμβρίου. 2008

9 Ιαν.. 2009

4 Μάρτη. 2009

9 Μαΐου. 2009

6 Δεκ. 2009

24 Φλεβάρη. 2010

5 Μαρ.. 2010

11 Μάρ. 2010

Η Αλαζονεία της Εξουσίας

Αληθινή ιστορία:
 
H ιστορία συμβαίνει γύρω στα 1880-1883.

Μία γυναίκα που φορούσε ένα ξεθωριασμένο καρό φουστάνι με το σύζυγό της,
ντυμένο με έναπαλιό κοστούμι, κατέβηκαν από το τρένο στη Βοστώνη και
κατευθύνθηκαν προς το γραφείο του προέδρου του Πανεπιστημίου Harvard. Δεν
είχαν ραντεβού.
 
Η γραμματέας μπορούσε να καταλάβει από την πρώτη στιγμή ότι τέτοιοι
επαρχιώτες δεν είχαν καμία δουλειά στο Harvard.
 
"Θα θέλαμε να δούμε να δούμε τον πρόεδρο" είπε ο άντρας με χαμηλή φωνή.
 
"Θα είναι απασχολημένος όλη μέρα" απάντησε η γραμματέας κοφτά.
 
"Θα περιμένουμε" απήντησε η γυναίκα.
 
Για ώρες η γραμματέας τους αγνοούσε, ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή θα
απογοητευτούν και θα φύγουν.
 
Καθώς όμως είδε ότι δεν έφευγαν, η γραμματέας αποφάσισε να ενοχλήσει τον
πρόεδρο, παρόλο που δεν το ήθελε με τίποτα.
 
"Ίσως αν τους δείτε για ένα λεπτό, να φύγουν" του είπε!
 
Εκείνος αναστέναξε με αγανάκτηση και έγνεψε θετικά. Κάποιος τόσο σημαντικός
όσο αυτός σίγουρα δεν είχε το χρόνο να δέχεται ανθρώπους ντυμένους με
ξεθωριασμένα καρό φουστάνια και φτωχικά κοστούμια. Ο πρόεδρος στράφηκε προς
το ζευγάρι με ύφος βλοσυρό και αλαζονικό.
 
Η γυναίκα του είπε "Είχαμε έναν γιο που φοίτησε στο Πανεπιστήμιό σας για ένα
χρόνο. Το αγαπούσε και ήταν πολύ ευτυχισμένος εδώ. Αλλά δυστυχώς πριν από
ένα χρόνο πέθανε απρόσμενα. Ο άντρας μου και εγώ θα θέλαμε να χτίσουμε ένα
μνημείο για αυτόν στο χώρο του Πανεπιστημίου."
 
Ο πρόεδρος δεν συγκινήθηκε καθόλου. Αντιθέτως εκνευρίστηκε.
 
"Κυρία μου" απάντησε απότομα,"δεν μπορούμε να στήνουμεαγάλματα για κάθε
άνθρωπο που φοίτησε στο Harvard και πέθανε. Αν το κάναμε, τότε αυτό το μέρος
θα έμοιαζε με νεκροταφείο."
 
"Οχι" απάντησε γρήγορα η γυναίκα, "δεν θέλουμε να στήσουμε ένα άγαλμα.
Σκεφτήκαμε να δωρήσουμε ένα κτίριο στο Harvard."
 
Ο πρόεδρος γύρισε το βλεμμα του. Έριξε μία ματιά στο ξεθωριασμένο καρό
φουστάνι και το φτωχικό κοστούμι καιειπε,εντονα: "Ένα κτίριο! Έχετε ιδέα
πόσο κοστίζει ένα κτίριο; Έχουμε κτιρια που κοστιζουν,συνολικα,περισσότερα
από επτάμισι εκατομμύρια δολάρια εδώ στο Harvard."
 
Για μία στιγμή η γυναίκα έμεινε σιωπηρή. Ο πρόεδρος χαμογέλασε ειρωνικα
.Ειχε,πλεον,φτασει η ώρα να τους ξεφορτωθεί. Η γυναίκα στράφηκε προς τον
άντρα της και είπε ήρεμα:
 
"Μόνο τόσα χρειάζονται για να φτιάξει κανείς ένα πανεπιστήμιο; Γιατί δεν
φτιάχνουμε το δικό μας τότε;"
 
Ο σύζυγος έγνεψε θετικά. Το πρόσωπο του προέδρου κιτρίνισε και καταλαβε
ότι,μαλλον,ειχε κανει καποια τεραστια γκαφα.Ηταν,όμως,πλεον,αργα.
 
Ο κύριος και η κυρία Leland Stanford σηκώθηκαν όρθιοι και βγήκαν έξω.
Ταξίδεψαν μέχρι το Palo Alto στην Καλιφόρνια όπου ίδρυσαν το Πανεπιστήμιο
που φέρει το όνομά τους, το Πανεπιστήμιο Stanford, στη μνήμη ενός γιού τον
οποίο το Harvard είχε ξεχάσει.
 
 
 
Το Πανεπιστημιο Stanford,ένα από τα καλυτερα των ΗΠΑ,ιδρυθηκε το 1885.Η
συνολικη συνεισφορα του ζευγους εφθασε στα 20 εκατομμυρια δολλαρια (πανω από
400 εκατομμυρια σημερινης αξιας}.
 

Πως πάει η δουλειά;

Πώς απαντούν οι επαγγελµατίες, σε περίοδο αναδουλειάς, στην ερώτηση: "πώς πάει η δουλειά;"

Φούρναρης : ψίχουλα

Μανάßης: κολοκύθια

Αγρότης: ζήσε Μάη µου να φας τριφύλλι

Ανθοπώλης: µαρασµός

Υφασµατέµπορος:πανί µε πανί

Ψαράς:ούτε λέπι

Φαρµακοποιός:µε το σταγονόµετρο

Ηλεκτρολόγος:δεν ßλέπω φως

Υδραυλικός:µούφα η δουλειά

Mηχανικός αυτοκινήτων: στο ρελαντί 

Εµπορος χαλιών: Χάλια

Κοµµωτής:τρίχες

Ψιλικατζής:ψιλοπράγµατα

Νεκροθάφτης:ψόφια πράγµατα

Tυπογράφος: ούτε φύλλο 

Ο απέναντι νεκροθάφτης: µεγάλη νέκρα

Βοθρατζής:σκατά

Ναυτικός: πιάσαµε πάτο 

Στρατιωτικός: ßήµα σηµειωτόν 

Τσατσά:πουτσες

Πόρνη:αραχνιάσαµε 

Χρηµατιστής: δεκάρα τσακιστή

Πρωθυπουργός:Παραλάßαµε χάος

Ο ΙΗΣΟΥΣ

Ποιους «χτύπησε» η κατάρα του Ιησού Χριστού 

Ηθοποιοί που ενσάρκωσαν τον Θεάνθρωπο και βρέθηκαν στα αζήτητα...

Θρύλος, κατάρα που διαιωνίζεται ή απλά μαζεμένες συμπτώσεις; Το γεγονός, ότι όλοι οι ηθοποιοί που έχουν κατά καιρούς ενσαρκώσει κινηματογραφικά τον Ιησού Χριστό βλέπουν την καριέρα τους να παίρνει την κατιούσα, έχουν πάθει διάφορα ατυχήματα, ή ακόμη χειρότερα έχασαν την ίδια τους τη ζωή, προκαλεί δέος. Εμείς θα σας αναφέρουμε απλά τις χαρακτηριστικότερες περιπτώσεις και τα συμπεράσματα δικά σας...

Είναι στην πλειοψηφία τους γνωστοί ξένοι ηθοποιοί, που πήραν την απόφαση να υποδυθούν στον κινηματογράφο τον Ιησού Χριστού, λόγω της υπέμετρης φιλοδοξίας τους. Εκ των υστέρων βέβαια μετάνιωσαν για την απόφασή τους αυτή. Μετά την "κατάρα" του Superman, ακολουθεί αυτή του Θεανθρώπου. Και εδώ καλούμαστε να θέσουμε ένα βασικό ερώτημα "Τυχαίο ή μοιραίο";

*Tζέιμς Καβίζελ - "Τα πάθη του Χριστού"

Πρωταγωνίστησε στην ταινία - φαινόμενο. Τα "πάθη του Χριστού" του Μελ Γκίμπσον είναι αδιαμφησβήτητα η δημοφιλέστερη κινηματογραφική ταινία που αναφέρεται στον Εσταυρωμένο. Ο ηθοποιός Τζέιμς Καβίζελ δέχθηκε την πρόκληση να ενσαρκώσει τον Ύψιστο και τότε άρχισε μία σειρά από κακότυχα γεγονότα. Τον χτύπησε δύο φορές κεραυνός, έπαθε εξάρθρωση του ώμου του καθώς κουβαλούσε τον κινηματογραφικό σταυρό, υπέφερε αργότερα από υποθερμία και τραυμάτισε σοβαρά το χέρι του. Σε πόσες συμπτώσεις να πιστέψει κανείς;

*Tζέφρι Χάντερ - "Ο Βασιλεύς των Βασιλεών"

Στα 33 του χρόνια πέθανε ο Ιησούς Χριστός, στα 33 του χρόνια τον ενσάρκωσε ο Τζέφρι Χάντερ στην επανέκδοση της ταινίας «ο Βασιλεύς των Βασιλέων» του Σεσίλ Ντε Μιλ το 1961. Ο ίδιος θεωρεί τον συγκεκριμένο ρόλο "καταραμένο", αφού από πρώτο όνομα της υποκριτικής υποβιβάστηκε σε ηθοποιό Β΄κατηγορίας. Aποφάσισε να ρίξει το βάρος στην προσωπική του ζωή όμως απέτυχε παταγωδώς και εκεί. Εννιά χρόνια μετά το φιλμ παντρεύεται την αγαπημένη του αλλά ο γάμος του δεν στεριώνει για πολύ. Παθαίνει δύο εγκεφαλικά επεισόδια και πεθαίνει από εσωτερική αιμορραγία μέσα στο ίδιο του το σπίτι. Ηταν μόλις 42 ετών...

*Ρόμπερτ Πάουελ - "Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ"

Ο Βρετανός Ρόμπερτ Πάουελ υποδύθηκε τον Εσταυρωμένο στην υπερπαραγωγή του Φράνκο Τζεφιρέλι "Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ". Γνώρισε μεγάλη επιτυχία μέσα από τον συγκεκριμένο ρόλο ενώ είχε αποσπάσει και το βραβείο του καλύτερου ηθοποιού για την ερμηνεία του στην ταινία. Εντούτοις, η επιτυχία δεν κράτησε για πολύ, αφού ο ίδιος ταυτίστηκε τόσο πολύ με το πρόσωπο του Ιησού, που έπαψε να δέχεται επαγγελματικές προτάσεις για να υποδυθεί άλλους κινηματογραφικούς ρόλους. Ο ίδιος είχε δηλώσει: "Σύμφωνα με έναν θρύλο, όποιος ερμηνεύει το ρόλο του Χριστού δεν έχει καλή τύχη. Δεν ξέρω αν ισχύει κάτι τέτοιο αλλά αυτό που ξέρω είναι ότι η εμπειρία αυτή σου αλλάζει τη ζωή και σε σημαδεύει για πάντα". Πολλοί υποστήριξαν πάντως ότι μετά το πέρας της ταινίας ο Πάουελ έπασχε από ψυχολογικά προβλήματα...

*Γουίλιαμ Νταφόε - "Ο τελευταίος πειρασμός"

Υποδήθηκε τον Ιησού Χριστού στην ταινία "Ο τελευταίος πειρασμός" του Μάρτιν Σκορσέζε. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων ο Νταφόε τυφλώθηκε εντελώς από το ένα του μάτι, μετά από αλλεργία που παρουσίασε. Ο ίδιος έπειτα από χρόνια και αφού ανέκτησε πλήρως την όρασή του, εξομολογήθηκε: "Ακόμα και σήμερα δεν μπορώ να πιστέψω ότι είχα το θράσος να πιστέψω ότι μπορούσα να ενσαρκώσω τον ίδιο τον Χριστό».

*Γκρέιαμ Τσάπμαν - "Η Ζωή του Μπράιαν"

Πρόκειται για μία κινηματογραφική ταινία που αποτελεί κωμική παραβολή της Βίβλου του 1979, στην οποία πρωταγωνιστούσε ο Γκρέιαμ Τσάπμαν και υποδυόταν ένα βρέφος που, σύμφωνα με την ταινία, γεννήθηκε στη διπλανή φάτνη από εκείνη του Ιησού Χριστού. Το συγκεκριμένο βρέφος μεγάλωσε και πέθανε από καρκίνο σε ηλικία 48 ετών!

*Bonus - "H ωραιότερη ιστορία του κόσμου"

Πολλά δραματικά επεισόδια συνέβησαν κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της συγκεκριμένης θρησκευτικής ταινίας. Μετά από σχεδόν μισό αιώνα, μια χιονοθύελλα χτύπησε την Αριζόνα, όπου γυριζόταν η ταινία, καταστρέφοντας τα σκηνικά. Αφού η παραγωγή αναστήθηκε, χτυπάει για δεύτερη φορά μια πιο δυνατή θύελλα, αναγκάζοντας τους υπεύθυνους να αναβάλλουν τα γυρίσματα. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο 60χρονος διευθυντής φωτογραφίας Γουίλιαμ Σ. Μέλορ παθαίνει ανακοπή καρδιάς στο πλατό και πεθαίνει ακαριαία. Προκατάληψη ή μη τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους...

*Robert Wilson

Ο ηθοποιός Robert Wilson υποδύθηκε το Χριστό σε πολλές σειρές της δεκαετίας του '50. Έκτοτε όμως δεν κατάφερε να παίξει σχεδόν πουθενά αλλού. Ο συγκεκριμένος ρόλος τoν είχε "στοιχείωσει"...

*Τed Neeley

Έπαιξε τον Ιησού στο μιούζικαλ «Jesus Christ Superstar» και κάπου εκεί τελείωσε η καριέρα του με εξαίρεση κάποια διαφημιστικά σποτ και δύο τρεις αμελητέες ταινίες. Βρέθηκε στα αζήτητα την ώρα που πίστευε πως η καριέρα του θα εκτοξευθεί στα ύψη μετά τη συγκεκριμένη κινηματογραφική του επιτυχία...

*Αλέξης Γκόλφης - "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται"

Για το τέλος αφήσαμε έναν Έλληνα, ο οποίος το 1975 - 76 πήρε τη μεγάλη απόφαση να συμμετέχει στην κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου του Νίκου Καζαντζάκη "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται". Υποδύθηκε τον Μανωλιό και από εκείνη τη στιγμή η ζωή του πήρε την κάτω βόλτα. Ο ίδιος θεωρούσε πως ο "Χριστός"του Καζαντζάκη τον κυνηγούσε και τον στοίχειωνε. Μετά την ταινία, αρρώστησε, εθίστηκε στα ναρκωτικά και το αλκοόλ και βρέθηκε ρακένδυτος και νεκρός ένα κρύο απόγευμα του περασμένου Αυγούστου στην πλατεία Κολιάτσου. Κανείς δεν τον αναζήτησε...

Να αναφέρουμε τέλος πως ο Φρανκ Ράσελ υπήρξε ο πρώτος κινηματογραφικός Χριστός (υποδύθηκε τον Θεάνθρωπο το 1897), ενώ ο Χάουαρντ Γκέι είναι αυτός που είχε την τόλμη να υποδυθεί τον Ιησού χριστό δύο φορές το 1918.

CD

Σκεφτήκατε ποτέ γιατί ένα CD χωράει 74 λεπτά ακριβώς;
Όταν το νέο αυτό μέσο πρωτοεμφανίστηκε το 1980, υπήρχε η απορία του γιατί είχε διάρκεια 74 λεπτά.Γιατί όχι 60 λεπτά, ή 70 λεπτά? Από ότι φαίνεται ήταν όλα “σφάλμα” ενός ανθρώπου που δεν άκουγε καλά.



Ηθικός αυτουργός, ένας κουφός
Έχετε ακούσει όλοι για τον κ. Herr Ludwig van Beethoven. Αυτός ήταν λοιπόν ο άντρας που δεν άκουγε καλά . Έχει μάλιστα καταγραφεί ότι προς το τέλος της ζωής του ήταν σχεδόν κουφός, παρόλα αυτά συνέθετε κανονικά. Η τελευταία σύνθεσή του, η ενάτη του Beethoven (The Symphony no.9 in D minor, Op.125), ήταν και η μεγαλύτερη δουλειά του.

Η Ιστορία
Αλλά γιατί ακριβώς κατέληξε το CD να έχει διάρκεια 74 λεπτά? Η ιστορία έχει ως εξής. Υπεύθυνος ήταν εν μέρη ο σύγχρονος Norio Ohga, ο οποίος ήταν τραγουδιστής της όπερας. Όταν ο Norio άκουσε τον ήχο από ένα μαγνητόφωνο της Sony, τους πρότεινε κάποια πράγματα σχετικά με τον ήχο, μιας και ο ήχος ήταν το πάθος του. Η Sony τον προσέλαβε και μετά από κάποια χρόνια ο εν λόγο κύριος έφτασε να είναι ο πρόεδρος της.

Η δημιουργία του CD
Τότε λοιπόν το ’80, η Sony και η Philips δεν μπορούσαν να τα καταλήξουν σε ένα και μοναδικό φορμάτ για το καινούριο τεχνολογικό κατασκεύασμά τους, το CD. Η Philips ήθελε το δισκάκι να είναι 11.5 εκατοστά, η Sony το ήθελε 10 εκατοστά και ούτω καθεξής. Τότε λοιπόν ο παραπάνω κύριος, ο Norio Ohga, έδωσε τη λύση λέγοντας ότι το νέο σύστημα δεν είναι δυνατόν να μην χωράει το μεγαλούργημα της κλασσικής μουσικής την ενάτη του Beethoven.

Και μαντέψτε πόσο κρατούσε. 74 λεπτά!